MAKARNALIK BUĞDAYDA FARKLI ŞEKİLLERDE ÜRE UYGULAMASININ VERİM, VERİM UNSURLARI VE KALİTEYE ETKİSİ

Abstract

Bu araştırma, 2007-2008 vejetasyon döneminde Konya ekolojik şartlarında “Çeşit-1252” makarnalık buğday çeşidinde farklı şekillerde üre uygulamasının verim, verim unsurları ve kaliteye etkisini belirlemek amacı ile yapılmıştır. Tesadüf blokları deneme desenine göre üç tekerrürlü olarak kurulan denemede tüm parsellere ekimle birlikte 17 kg/da DAP gübresi (8 kg P₂O₅ + 3 kg N) verilmiştir. İlkbaharda toplam 10 kg N/da hesabı ile üre gübresi yedi farklı şekilde uygulanmıştır. Bunlar; kontrol (U₁), tamamını kardeşlenme döneminde toprak yüzeyine uygulama (U₂₎, tamamını kardeşlenme döneminde toprak altına uygulama (U₃), 1/2’sini kardeşlenme döneminde + 1/2’sini başaklanma döneminde toprak yüzeyine uygulama (U₄), 1/2’sini kardeşlenme döneminde toprak yüzeyine uygulama +1/2’sini başaklanma döneminde yağmurlama ile uygulama (U₅), 1/2’sini kardeşlenme döneminde + 1/2’sini başaklanma döneminde toprak altına uygulama (U₆), 1/2’sini kardeşlenme döneminde + 1/2’sini başaklanma döneminde yağmurlama ile uygulamadır (U₇).

Araştırmada farklı şekillerde üre uygulamasının bitki boyu, başakta tane sayısı, bin tane ağırlığı, tane verimi, camsılık oranı ve protein oranı üzerine etkisi istatistiki olarak önemli bulunmuştur. Bu araştırma sonuçlarına göre, verim ve kalite birlikte düşünüldüğünde ekimde dekara verilen azota ilave olarak, ürenin kardeşlenme döneminde ve başaklanma döneminde yağmurlama ile uygulanmasının diğer uygulamalara göre daha etkili olduğu belirlenmiştir.