Kimyasal ve Biyolojik Silaj Katkıları İle Silolanmış Karabuğday Silajının Besin Değeri ve Fermantasyon Özellikleri

Gürkan Keleş, Serkan Ateş, Ahmet Güneş, İbrahim Halıcı

Abstract


Bu çalışmada süt olum dönemindeki Karabuğday bitkisinin (Fagopyrum esculentum Moench.) bazı agronomik özellikleri belirlenmiş, kimyasal ve biyolojik silaj katkılarının Karabuğday silajının besin değeri ve fermantasyon özellikleri üzerine olan etkileri araştırılmıştır. Süt olum dönemindeki Karabuğday bitkisi kimyasal (4 L/t; formik asit + propiyonik asit + sodyum formiyat,  Silofarm Kombi Likit, Farmavet, Türkiye) yada biyolojik silaj katkısı ile (1.5x105 kob/g; Pioneer 11G22, L. buchneri, L. plantarum, E. faecium,  Pioneer® Hi-Bred, Int., Inc., USA) muamele edilerek 1 L’lik anaerobik kavanozlara silolanmıştır. Karabuğday bitkisinin kuru madde verimi 5.5±0.4 t/ha olarak belirlenmiştir. Katkı maddesi ilavesi silajların besin değerlerini etkilemezken (P>0.05), kimyasal katkı maddesinde daha belirgin olmak üzere, her iki katkı maddesi de kontrol grubuna kıyasla silajların pH, amonyak-N’u ve gaz kayıplarını düşürmüşlerdir (P<0.05). Araştırma sonucunda Karabuğday bitkisinin besin değeri yüksek önemli bir alternatif kaba yem olabileceği değerlendirilmiştir. Ayrıca silolama esnasında kullanılan iki katkı maddesinin de düşük kuru madde düzeyi ile silolanan Karabuğday silajının fermantasyon özelliklerini geliştirdiği ancak, kimyasal katkı maddesinin olumlu etkisinin daha belirgin olduğu belirlenmiştir.

Keywords


Formik asit, Karabuğday silajı, kuru madde verimi, L. buchneri, L. plantarum

Full Text:

PDF (Türkçe)

References


Acar, R., Güneş, A., Gummadov, N. ve Topal, İ., 2011. Farklı bitki sıklıklarının karabuğday ’da (Fagopyrum esculentum Moench.) verim ve bazı verim unsurlarına etkisi. Selçuk Tarım ve Gıda Bi-limleri Dergisi, 25(3):47-51.

Amelchanka, S.L., Kreuzer, M. ve Leiber, F., 2010. Utility of buckwheat (Fagopyrum esculentum Moench.) as feed: Effects of forage and grain on in vitro ruminal fermentation and performance of dairy cows. Anim. Feed Sci., 155:111-121.

AOAC., 2003. Official Methods of Analysis of AOAC International. 17th Ed. 2nd Rev. Gaithersburg, MD, USA, Association of Analytical Communities.

Barker, S.B., Summerson, WH., 1941. The colorimet-ric method for determination of lactic acid in bio-logical material. Journal of Biological Chem., 138: 535-554.

Campbell, C.G., 1997. Buckwheat (Fagopyrum escu-lentum Moench.) promoting the conservation and the use of underutilized and neglected crops. 19. IBPGR, Rome. Italy.

Dubois, M., Giles, K.A., Hamilton, J.K., Rebbers, P.A. ve Smith, F., 1956. Colorimetric method for de-termination of sugars and related substances. Anal. Chem., 28: 350-356.

El Bassam, N., 2010. Pseudocereals: Amaranthus, Buckwheat, Quinoa. Handbook of Bionergy Crops, Earhscan. London, UK.

Kalber, T., Kreuzer, M. ve Leiber, F., 2012. Silages containing buckwheat and chicory: quality digest-ibility and nitrogen utilization by lactating cows. Archives of Animal Nutrition, 66(1):50-65.

Keleş, G, Coşkun, B. ve Işık, Ş., 2012. Tahıl hasılları-nın farklı gelişme dönemlerindeki agronomik özel-likleri, besleme değerleri ve kuzu performansı üze-rine etkileri. TÜBİTAK 11O009 nolu proje sonuç raporu.

Minitab 10.0., 1995. Minitab reference manual., Re-lease 10 extra. Minitan Inc. State Coll., PA 16801, USA.

Supelco. 1998. Analyzing fatty acids by packed col-umn gas chromatography, Sigma-Aldrich Corp, Bulletin 856, Bellefonte, PA,

Weatherburn M.W., 1967. Phenol-hypochlorite reac-tion for determination of ammonia. Anal. Chem., 39: 971-974.

Van Soest, P.J., Robertson, J.B. ve Lewis, B.A., 1991. Method for Dietary Fiber, Neutral Detergent Fiber, and Nostarch Polysaccharides in Relation to Ani-mal Nutrition. J. Dairy Sci., 74:3583-3597.


Refbacks

  • There are currently no refbacks.


Creative Commons Lisansı
Bu eser Creative Commons Alıntı-GayriTicari-Türetilemez 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.