Farklı Katkı Maddeleri İlavesiyle Peletlenen Hasat Atığı Boş Fındıkların Kaba Yem Değerinin Belirlenmesi
Abstract
Bu çalışma, fındık hasat atığı boş fındıklardan (BF: fındık koruğu); melas, üre+melas, mısır ve sepiyolit ilavesiyle hazırlanan peletlerin besin madde içerikleri ve in vitro gerçek besin madde sindirilebilirliklerini (IVGS) belirlemek amacıyla yapılmıştır. Denemede 2 x 4 (3) düzeninde faktöriyel deneme desenine göre, 2 farklı sepiyolit uygulaması (sepiyolit var – yok) ve 4 farklı muamele (kontrol, melas, üre+melas ve mısır) olmak üzere 8 deneme grubu oluşturulmuştur. Yemlerin IVGS Ankom Daisy inkubatör D220 cihazı kullanılarak belirlenmiştir.Bu çalışmada, BF’nin ham protein (HP) içeriğinin %6.96-16.93 KM arasında değiştiği belirlenmiştir. Sepiyolit ilavesinin BF’nin IVGS’ni artırdığı görülmüştür. Kaba yem kalitesi bakımından yapılan değerlendirmeye göre BF en düşük kalite sınıfı içerisinde yer almıştır. Ancak BF’ne farklı muamelelerin peletlerin HP içerikleri üzerine önemli etkisi olduğu; üre ve melas ilavesinin HP içeriklerini önemli düzeyde artırdığı görülmüştür. Çalışmada IVGS bakımından BF’de en yüksek değerleri mısır ilaveli gruplar göstermiştir. Sonuç olarak, bu çalışmada fındık hasat atıkları BF’nin peletlenmesinde sepiyolit ve mısır ilavesinin yem değeri üzerine olumlu etkisinin olduğu belirlenmiştir.
Keywords
Full Text:
PDF (Türkçe)References
Ankom (2002). Operator’s Manual Ankom 200/220 Fiber Analyzer. Ankom Technology Corporation, Fairport.
AOAC (1998). Officinal Methods of Analysis (16th Edition). AOAC International, Gaithersburg.
AOCS (2005). Official procedure, approved procedure Am 5-04, Rapid determination of oil/fat utilizing high temperature solvent extraction. J Am Oil Chem Soc, Urbana, IL. 2005.
Avcı M, Deniz S, Akdeniz H. (2005). Değişik katkılarla hazırlanan yaş şeker pancarı posası silajlarının kalitesinin belirlenmesi. Selçuk Üniversitesi Veteriner Bilimleri Dergisi, 21(3-4): 39-45. Konya.
Ayasan T. (2015). Use of Moringa Oleifera in Poultry and Ruminant Nutrition. Turkish Journal of Agriculture-Food Science and Technology, 3(6).
Bernal MP, Lopez-Real JM. (1993). Natural zeolites and sepiolite as ammonium and ammonia adsorbent materials. Bioresource Technology, 43 (1): 27-33.
Can A, Denek N, Yazgan K. (2003). Şeker pancarı yaprağına değişik katkı maddeleri ilavesinin silaj kalitesi ile in vitro kuru madde sindirilebilirlik düzeylerine etkisi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Veteriner Fakültesi Dergisi, 14(2): 26-29.
Coşkun B, Kadak R, Tuncer ŞD, Şeker E, Baytok E, Deligözoğlu F. (1991). Üre ve melasla muamele edilen buğday ve mercimek samanlarının hayvan beslemede kullanımı üzerine araştırmalar. Hayvancılık Araştırma Enstitüsü Dergisi, 1:27-33, Lalahan.
Erişek A. (2014). Yonca ve sorgum x sudan otu haylajlarının in vitro gaz üretimi ve kaba yem değerlerinin belirlenmesi. Yüksek lisans tezi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Zootekni Anabilim Dalı, 73, Samsun.
Fluharty FL. (2009). Protein and energy supplementation of crop residues for breeding cattle. Ohio Beef Cattle Letter, OSU Extension services, Ohio.
Güleçyüz E. (2016). Farklı Katkı Maddeleri İlavesiyle Peletlenen Buğday ve Soya Samanlarının İn Vitro Sindirilebilirlikleri ve Metan Üretimlerinin Belirlenmesi. Yükseklisans Tezi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Zootekni Anabilim Dalı, 46, Samsun.
Hassan Z, Nisa M, Shahzad MA, Sarwar M. (2011). Replacing concentrate with wheat straw treated with urea molasses and ensiled with manure: effects on ruminal characteristics, in situ digestion kinetics and nitrogen metabolism of Nili-Ravi buffalo bulls. Asian-Australasian Journal of Animal Sciences, 24(8): 1092-1099.
Jonathan SG, Okorie AN, Garuba EO, Babayemi OJ. (2012). Bioconversion of sorghum stalk and rice straw into value added ruminant feed using Pleurotus pulmonarius. Nature and Science, 10(4):10-16.
Karabulut A. (2002). Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yemler Bilgisi ve Yem Teknolojisi Ders notları (Üçüncü Baskı), 67, Bursa.
Karadeniz T, Bostan SZ, Tuncer C, Tarakçıoğlu C. (2008). Fındık Yetiştiriciliği. Bilimsel yayınlar Serisi (Yayın no 1),14 , Ordu.
Deniz S., Denek N., Karslı MA, Yumak, H., Nursoy, H. (2000). Farklı batözlerle öğütmenin kaba yemlerin besin madde içeriği ile yem tüketimi ve sindirilme derecesine etkisi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Veteriner Fakültesi Dergisi,11(2): 82-86.
Kılıç Ü, Mohamoud Abdi A. (2016). Alternatif Kaba Yem Kaynağı Olarak Şarapçılık Endüstrisi Üzüm Atıklarının İn Vitro Gerçek Sindirilebilirlikleri ve Nispi Yem Değerlerinin Belirlenmesi. Kafkas Universitesi Veteriner Fakultesi Dergisi, 22(6):895-901.
Kilic U, Gulecyuz E. (2017). Effects of Some Additives on In Vitro True Digestibility of Wheat and Soybean Straw Pellets. Open Life Sciences, 12(1): 206-213.
Kutlu HR, Çelik L. (2014). Yemler Bilgisi ve Yem Teknolojisi. Çukurova Üniversitesi Ziraat Fakültesi Ders Kitabı, 266, Adana.
Kutlu HR. (2008). Çukurova Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yem Değerlendirme ve Analiz Yöntemleri Ders Notları, Adana.
Maheri-Sis N, Abdollahi-Ziveh B, Salamatdoustnobar R, Ahmadzadeh A, Aghajanzadeh-Golshani A, Mohebbizadeh M. (2011). Determining Nutritive Value of Soybean Straw for Ruminants Using Nylon Bags Technique. Pakistan Journal of Nutrition 10(9):838-841.
Mohamoud Abdi A. (2016). Farklı Samanlarda Lignin Peroksidaz Enzimi Kullanımının Yem Değeri Üzerine Etkisi. Yükseklisans Tezi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Zootekni Anabilim Dalı, 41, Samsun.
Nguyen MH. (2003). Alternatives to spray irrigation of starch waste based distillery effluent. Journal of Food Engineering, 60 (4): 367-374.
Nursoy H, Deniz S, Demirel M, Denek N. (2003). The effect of urea and molasses addition into corn harvested at the milk stage on silage quality and digestible nutrient yield. Turkish Journal of Veterinary and Animal Sciences, 27(1): 93-99.
Özen N, Ocak N. (2009). Fındık yan ürünlerinin hayvan beslemede kullanım olanakları. V. Ulusal Hayvan Besleme Kongresi (Uluslararası Katılımlı), 30 Eylül-03 Ekim 2009, Çorlu/Tekirdağ, Türkiye.
Özenç N. (2004). Fındık zurufu ve diğer organik materyallerin fındık tarımı yapılan toprakların özellikleri ve ürün kalitesi üzerine etkileri. Doktora tezi, Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Rohweder DA, Barnes RF, Jorgensen N. (1978). Proposed hay grading standards based on laboratory analyses for evaluating quality. Journal of Animal Science, 47(3): 747-759.
Sarwar M, Shahzad MA, Nisa MU, Afzal D, Sharif M, Saddiqi HA. (2011). Feeding value of urea molasses-treated wheat straw ensiled with fresh cattle manure for growing crossbred cattle calves. Tropical animal health and production, 43(3): 543-548.
Sirohi SK, Rai SN. (1995). Associative effect of lime plus urea treated of paddy straw on chemical composition and in vitro digestibility. The Indian Journal of Animal Sciences, 65(12): 1346-1351.
Stanton TL, LeValley S. (2006). Feed Composition for Cattle and Sheep. Colorado State University Cooperative Extension, 1.615, USA.
Şehu A, Yalçın S, Önol AG, Koçak D. (1998). Kaba Yemlerin Bazı Özelliklerinden Yararlanarak Kuzularda Kuru Madde Tüketimi ve Canlı Agırlık Artısının Belirlenmesi. Turkish Journal of Veterinary and Animal Sciences, 22: 475–483.
TÜİK (2017). Türkiye İstatistik Kurumu. www.tuik.gov.tr. (Erişim tarihi: 21.09.2017).
Van Soest PV, Robertson JB, Lewis BA. (1991). Methods for dietary fiber, neutral detergent fiber, and nonstarch polysaccharides in relation to animal nutrition. Journal of dairy science, 74(10): 3583-3597.
Waller JC. (2005). University of Tennessee, feedstaffs refference issue and buyers guide (76). 38, USA.
DOI: https://doi.org/10.15316/SJAFS.2018.74
Refbacks
- There are currently no refbacks.
Bu eser Creative Commons Alıntı-GayriTicari-Türetilemez 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.