Kültivatör Kazayağı Uç Demirlerinin Sonlu Elemanlar Metodu (SEM) İle Mukavemet Özelliklerinin Belirlenmesi

Aslan Şahin, Ebubekir Altuntaş, Umut Güleç

Abstract


Bu çalışmada, farklı firmaların (A, B, C ve D) imal ettikleri kültivatör kazayağı uç demiri tipleri üzerine uygulanan 6 farklı yük altında gerilme ve deformasyonlar (yer değiştirme) sonlu elemanlar metodu (SEM) ile SolidWorks programı kullanılarak incelenmiştir. Farklı kültivatör kazayağı uç demirleri sabit ayağa iki civatayla sabitlenirken, kesme yapan tek bir uç demiri yüzeyine 6 farklı statik yükleme senaryosu (S1, S2, S3, S4, S5 ve S6) uygulanmış ve sırasıyla 500 N, 1000 N, 1500 N, 2000 N, 2500 N ve 3000 N olarak dikkate alınmıştır. Bu çalışmanın sonucunda, S6 yükleme kuvveti altında kültivatör kazayağı uç demirleri için S6 yükleme kuvveti altında maksimum eşdeğer gerilme değerleri 76.135 MPa’dan 169.996 MPa’a kadar,  deformasyonlar (yer değiştirmeler) ise 0.126 mm’den 0.232 mm’e kadar değişmiştir. En yüksek maksimum eşdeğer gerilme değeri B kazayağı uç demirinde bulunurken, en düşük deformasyon (yer değiştirme) ise diğer kazayağı uç demirleri arasında A kazayağı uç demirinde bulunmuştur. Maksimum eşdeğer gerilme değerleri kazayağı uç demirleri için, uç demiri malzemelerinin akma gerilme değerinden daha düşük olarak belirlenmiştir.

Keywords


Toprak İşleme Bilgisayar destekli analiz Yer değiştirme

Full Text:

PDF (Türkçe)

References


Alkan V, Bayhan Y (2003). Çekilir tip tarim alet ve makinalarin çeki kuvvetinin belirlenmesinde bilgisayar destekli ölçme sisteminin kullanilma-si. Trakya Üniversitesi. J Sci, 4(2): 195-202.

Arın S, Coşkun M.B, Durgut M.R, Yalçın İ, Kılıç E, Okur E (2010). Tarım makinaları imalat sektörü ve AB içinde geleceği, Türkiye Ziraat Mühendisliği VII. Teknik Kongresi, 11–15 Ocak, 1029-1035, Ankara.

Babacan, A. (1995). Trakya bölgesinde imal edilen kulaklı pulluk uç demirlerinde malzeme özellik-lerinin saptanması ve standartları ile karşılaştı-rılması üzerine bir araştırma. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Trakya Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Tarım Makinaları Anabilim Dalı, Tekirdağ.

Çelik H K, Topakçı M, Yılmaz D, Akıncı İ (2007). Çizelin yapısal ve işlevsel elemanlarında sonlu elemanlar yöntemi ile mukavemet analizi, Tarım Makinaları Bilimi Dergisi, 3(2): 111-116.

Celik H.K, Topakci M, Canakci M, Akinci I (2008). Structural strength analysis of a subsoiler with finite element method. 5th. Interantional Soil Conference ISTRO Czech Branch-Brno, p. 15-21.

Gök K, Aydın M, Gök A (2012).Sonlu elemanlar yön-temi kullanılarak çapa makinesi bıçağının statik analizi. Makine Teknolojileri Elektronik Dergisi, 9 (4): 45-51.

Gökçebay B (1986). Tarım Makinaları I. A.Ü. Ziraat Fakültesi Yayınları: 979, Ders Kitabı: 289, An-kara.

Güleç U (2012). Farklı Tip Kültivatör Uç Demirlerinin Malzeme Özelliklerinin Belirlenmesi. (Yüksek Lisans tezi), Gaziosmanpaşa Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Tarım Makinaları Anabilim Dalı, Tezi, Tokat.

Gürsel K.T, Köftecioğlu E.Y (2006). İki soklu kulaklı pulluk elemanlarının yapısal analizi. Sigma Mühendislik ve Fen Bilimleri Dergisi, 2006/3: 46-55.

Makange N.R, Parmar R.P, Tivari V K (2015). Stress analysis on tine of cultivator using finite ele-ment method, Trends in Biosciences 8(15): 3919-3923.

Mandal S.K, Bhattacharya B, Mukherjee S (2006). Optimization of Design Parameters for Rotary tiller’s Blade. Proceedings of the 1st Internatio-nal and 16th National Conference on Machines and Mechanisms (iNaCoMM2013), IIT Roor-kee, India, Dec 18-20 2013.

Metinoğlu F, Çakmak B, Balcı Y, Ulusoy M.E (2006). Toprak işleme alet ve makinelerinde iş organla-rının aşınmasının yakıt, güç ve zaman gereksi-nimi üzerindeki etkisi. Tarım Makinaları Bilimi Dergisi, 2 (2): 173-179.

Polat O (2012). Yaprak yayların bilgisayar destekli yorulma analizi. (Yüksek Lisans tezi), Balıkesir Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Makine Mühendisliği Anabilim Dalı, 82 s. Balıkesir.

Polat O, Balıkoğlu F, Arslan N (2012). Tiller tipi külvi-tatör ayaklarının bilgisayar destekli yorulma analizi, 3. Ulusal Tasarım İmalat ve Analiz Kongresi, 29-30 Kasım 2012, 321-329. Balıke-sir.

Shinde G.U, Potekar J.M, Shinde R.V, Kajale S.R (2011). Design Analysis of Rotary Tillage Tool Components by CAD-tool: Rotavator. 2011 In-ternational Conference on Environmental and Agriculture Engineering, IPCBEE, Vol.15, Sin-gapore.

Shinde G.U, Kajale S R (2012). Design optimization in rotary tillage tool system components by com-puter aided engineering analysis. International Journal of Environmental Science and Deve-lopment, 3(3): June 2012.

Solidworks (2016).

http://help.solidworks.com/2016/Turkish

Topakci M, Celik H K, Yılmaz D, Akıncı I (2008). Strees analysis on transmission gears of a ro-tary tiller using finite element method. Akdeniz Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 21(2): 155-160.

Topakci M, Celik H K, Canakci M, Rennie A E W, Akinci I, Karayel D (2010). Deep tillage tool optimization by means of finite element met-hod: Case study for a subsoiler tine. Journal of Food, Agriculture & Environment, 8(2): 531-536.

Zeytinoğlu M (2002). Sonlu Elemanlar Yöntemi İle Pulluk Deve Boynunun Mukavemet Analizi Üzerine Bir Araştırma. Uludağ Üniversitesi Zi-raat Fakültesi Dergisi, 16(2): 169-176.




DOI: https://doi.org/10.15316/SJAFS.2018.92

Refbacks

  • There are currently no refbacks.


Creative Commons Lisansı
Bu eser Creative Commons Alıntı-GayriTicari-Türetilemez 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.