Determination of Chemical Fertilizer and Various Organic Fertilizers on Some Agricultural Characteristics of Green Bean (Phaseolus vulgaris L.)

Muhammet Küçük, Ercan Ceyhan

Abstract


This research was conducted to determine the effects of chemical fertilizers, some organic fertilizers, and control applications on seed yield and some agricultural characteristics of fresh beans in 2021. The trial was carried out in the Faculty of Agriculture of the University of Selçuk more precisely in the research and application station of Prof. Dr. Abdülkadir AKÇİN. In the study, pure bean lines PV2001, Riberia, PV2002, and PV2003 developed by hybridization were used as materials in the experiment. Then the seed yield, some agricultural characteristics, and the protein rate were determined. In this study, it was determined that the effects of chemical fertilizers and some organic fertilizer applications on all other traits examined were found to be statistically significant. As a result of the research, it was determined that the height of the bean plant ranged between 39.81 cm (control) and 51.19 cm (cow manure), the number of pods per plant changed between 14.36 (control) and 27.92 per plant (chemical fertilizer), the number of seeds per plant was 53.76 (control) and 127.52 (chemical fertilizer), the seed yield changed between 116.81 kg da-1 (control) and 239.48 kg da-1 (fertilizer chemical), the weight of 100 g of the seeds ranged between 36.632 g (control) and 40.91 g (sheep manure) and the protein content varies between 26.48 % (cow manure) and 27.49 % (control). The reactions of the bean lines used in the study to chemical fertilizers and some organic fertilizer applications showed differences. As a result, when the results obtained in this one-year study were reviewed, it was revealed that cow and sheep manure could be used in the organic cultivation of beans.


Keywords


Chemical Fertilizer; Fresh Bean; Organic Fertilizers; Seed Yield

Full Text:

PDF

References


Akgün H (2018). Leonardit ve Organik Deniz Yosunu Gübrelerinin Fasulye Bitkisinin Gelişimi ile Toprağın Fiziko-kimyasal Özelliklerine Etkisi, Giresun Üni-versitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, , Giresun, 82.

Aldemir B (2019). Nohut (Cicer arietinum L.) Tarı-mında Gül Posası, Ahır Gübresi ve Bakteri Aşıla-manın Verim ve Bazı Verim Öğelerine Etkisi, Ispar-ta Uygulamalı Bilimler Üniversitesi Lisansüstü Eği-tim Enstitüsü, Isparta, 51.

Başdemir F, Türk Z, İpekeşen S, Tunç M, Eliş S ve Bicer BT (2020). Bazı Bakla (Vicia faba L.) Çeşitle-rinde Gübre Uygulamalarının Verim ve Verim Un-surlarına Etkisi, Türk Tarım ve Doğa Bilimleri Der-gisi, 7 (3), 749-456.

Bulut N (2013). Aşılı Aşısız Koşullarda Fasulyede (Phaseolus vulgaris L.) Organik Gübrelerin Verim ve Verim Öğeleri Üzerine Etkisi, Yüzüncü Yıl Üni-versitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Van, 47.

Ceyhan E (2004). Effect of Sowing Dates on Some Yield Components and Yield of Dry Bean (Phaseo-lus vulgaris L.) Cultivars, Turkish Journal of Field Crops, 9 (2), 87-95.

Elsiddig A, Lsheikh E, Ekhlas M ve Mohamedzein M (1998). Effect of Biologial, Organic and Chemical Fertilizers on Yield, Hydration Coefficient, Coo-kability, Mineral Composition of Groundnut Seeds, Food Chemistry, 63, 253-257.

Erdönmez HK (2020). Kahramanmaraş Şartlarında Farklı Gübre Formlarının Soya Fasulyesinin (Gly-cine mx. (L.) Merrill) Verim ve Kalite Unsuları Üze-rine Etkisi, Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversi-tesi Fen Bilimleri Enstitüsü, 50.

FAO (2022). Crops and Livestock Products, https://www.fao.org/faostat/en/#data/QCL/visualize, [26/07/2022].

Göksu E (2012). Bezelye (Pisum sativum L.)’de Kimya-sal, Organik ve Mikrobiyal Gübrelemenin Verim ve Verim Özelliklerine Etkileri, Uludağ Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Bursa, 124.

Gül S (2018). II. Ürün Olarak Yeetiştirilen Soyada (Glycine max. (L.) Merr.) Organik Gübre Uygulama-larının Verim Unsurları ve Bazı Kalite Kriterleri Üzerine Etkisi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi Fen Bi-limleri Enstitüsü, Samsun, 62.

Kaya AR ve Erdönmez HK (2020). Farklı Kökenli Gübre Form ve Dozlarının Soya Fasulyesinin (Gly-cine max. (L.) Merrill) Tohum Çimlenmesi ve Fide Gelişimi Üzerine Etkisi, Türk Doğa ve Fen Dergisi, 9 (Özel Sayı), 73-79.

Şehirali S (1998). Yemeklik Tane Baklagiller, Ankara, Ankara Üniversitesi Tarla Bitkileri Yayınları, p. 21-25.

Ülker M ve Ceyhan E (2008a). Orta Anadolu Ekolojik Şartlarında Yetiştirilen Fasulye (Phaseolus vulgaris L.) Genotiplerinin Protein ve Bazı Mineral Oranları-nın Belirlenmesi, S.Ü. Ziraat Fakültesi Dergisi, 22 (46), 90-97.

Ülker M ve Ceyhan E (2008b). Orta Anadolu Ekolojik Şartlarında Yetiştirilen Fasulye (Phaseolus vulgaris L.) Genotiplerinin Bazı Tarımsal Özelliklerinin Belir-lenmesi, S.Ü. Ziraat Fakültesi Dergisi, 22 (46), 77-89.

Varankaya S ve Ceyhan E (2012). Yozgat Ekolojik Şartlarında Yetiştirilen Fasulye (Phaseolus vulgaris L.) Genotiplerinin Bazı Tarımsal Özelliklerinin Belir-lenmesi, Selçuk Tarım ve Gıda Bilimleri Dergisi, 26 (1), 27-33.

Yurtsever N (1984). Deneysel İstatistik Metotları, An-kara, Tarım Orman ve Köyişleri Bakanlığı Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğü, p.




DOI: https://doi.org/10.15316/SJAFS.2022.065

Refbacks

  • There are currently no refbacks.


Creative Commons Lisansı
Bu eser Creative Commons Alıntı-GayriTicari-Türetilemez 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.