DEĞİŞİK ORGANİK GÜBRELER VE LEONARDİTİN TOPRAK ÖZELLİKLERİ VE MISIR BİTKİSİNİN (Zea mays L.) GELİŞİMİ ÜZERİNE ETKİLERİ

Abstract

 Bu araştırma, sera şartlarında çöp komposttu (ÇK), sığır gübresi (SG), tavuk gübresi (TG) ve leonardit (L) uygulamasının toprak özellikleri ve mısır (Zea mays L.) bitkisinin gelişimi üzerine etkilerini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Çalışma saksı denemesi şeklinde planlanmış olup, her bir saksıya fırın kuru ağırlık esasına göre 3 kg kumlu killi tın toprak doldurulmuş, bu saksılara ÇK, TG ve L 0-500-1000 kg da^-1 (% 0.0-0.2-0.4) ve SG 0-1000-2000 kg da^-1 (% 0.0- 0.4-0.8) hesabıyla ilave edilmiştir. Araştırma sonuçları kullanılan organik gübrenin çeşidi ve dozlarının toprak özellikleri ile mısırın gelişimini etkilediğini göstermiştir. En yüksek agregat stabilitesi ve tarla kapasitesi değerleri L’in ikinci dozunda, en yüksek dispersiyon oranı değeri TG’sinin birinci dozunda sırasıyla; % 17.00, % 17.28 ve % 84.15 olmuştur. Toprak özelliklerini iyileştirmede L’nin ikinci dozu diğer uygulamalardan daha etkili olmuştur. En yüksek taze yaprak ve kök ağırlıkları sırasıyla 56.00 g saksı^-1 ve 8.96 g saksı^-1, en yüksek kuru yaprak ve kök ağırlıkları sırasıyla 8.61 g saksı^-1 ve 2.62 g saksı^-1 bulunmuştur. En yüksek bitki uzunluğu (64.36 cm) TG’nin birinci dozunda ölçülmüştür. Mısır bitkisinin verim unsurları ile boy uzunluğu üzerine en fazla etkiyi TG’nin birinci ve ikinci dozları yapmıştır.