Malatya İlinde Kuru Kayısı Pazarlaması Üzerine Bir Araştırma
Abstract
Bu araştırmada, Malatya ilinde kuru kayısı pazarlama yapısı analiz edilmiştir. Malatya ilinin kayısı üretiminin %50’sinden fazlasını sağlayan Akçadağ, Merkez ve Darende ilçeleri kapsama alınmıştır. Bu ilçelere bağlı dokuz köyde oransal örneklemeyle toplam 159 üreticiden anket yolu ile veriler elde edilmiştir. Araştırmada işletmeler kayısı üretim alanı büyüklüğüne göre (≤ 25 da, 26-50 da ve 51 da ≤) göre incelenmiştir. Araştırmada 2013 yılı üretim dönemi esas alınmıştır. Verilerin analizinde öncelikle incelenen işletmelerin sosyo-ekonomik özellikleri belirlenmiştir. Daha sonra kayısı birim maliyeti, pazarlama kanalları ve üretici eline geçen fiyatlar incelenmiştir. İncelenen işletmelerde ortalama kayısı arazisi 26.41 dekardır. Dekara elde edilen taze kayısı miktarı 877.26 kg, kuru kayısı miktarı ise 197.12 kg olarak hesaplanmıştır. Üreticilerin %38.99’u kuru kayısıyı tüccara pazarlamıştır. Üretici eline geçen ortalama kuru kayısı fiyatı 5.70 TL/kg, ortalama taze kayısı fiyatı ise 1.52 TL/kg olarak belirlenmiştir.
Keywords
Full Text:
PDF (Türkçe)References
Adanacıoğlu H, Saner G, Uçar K (2011). Finansal kriz-de vadeli işlem piyasalarının önemi, tarım sektörü açısından yaklaşımlar Malatya ili kuru kayısı üre-ticileri örneği. I.Ali Numan Kıraç Tarım Kongresi, 13-21, Eskişehir.
Aslan A (2013). Malatya İlinde Organik ve Konvansi-yonel Kayısı Üretimi Yapan İşletmelerin Karşılaş-tırmalı Ekonomik Analizi. Kahramanmaraş Üni-versitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Te-zi, Kahramanmaraş.
Asma BM (2000). Kayısı Yetiştiriciliği. Evin Ofset, Malatya.
Çatı K, Yıldız S (2007). Türkiye’de kuru kayısı üretim ve pazarlama problemleri ve çözüm önerileri. İkti-sadi ve İdari Bilimler Dergisi 21(1):337-360.
Çukur F, Saner G (2008). Malatya ili kayısı üretiminde riskin ölçülmesi ve riske karşı oluşturulabilecek stra-tejiler. EÜ Ziraat Fakültesi Dergisi 46(1):33-42.
Çukur F, Saner G, Çukur T, Uçar K (2008). Malatya ilinde kayısı üreticilerinin riskin transferinde tarım sigortasına bakış açılarının değerlendirilmesi; Do-ğanşehir ilçesi Polatdere köyü örneği. EÜ Ziraat Fa-kültesi Dergisi 45(2):103-111.
Dellal I, Koç A (2003). An econometric analysis of apricot supply and export demand in Turkey. Turk-ish Journal Agric Forestry 27(2003):313-321.
Engindeniz S, Çukur F, Engindeniz D (2003). Alterna-tive opportunities for small farms: a case study on technical and economic analysis of peach growing. Journal of Agriculture and Food Information 5(4): 47-58.
Engindeniz S, Çukur F, Engindeniz D (2006). Factors affecting the profitability of peach growing in Tur-key. Agricultura Tropica Et Subtropica 39(4):227-232.
FAOSTAT (2018). Crop Production and Trade Statis-tics, http://faostat.fao.org, Erişim tarihi: 10 Ocak 2018.
Gezer İ, Pekteki T, Aygül H, Polat İ (2009). Malatya Kayısı Raporu. Bilgi Yolu Eğitim, Kültür ve Sosyal Araştırmalar Merkezi Yayınları, Malatya.
Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı, Malatya İl Müdürlüğü 2012 Yılı Kayıtları, Malatya.
Gültekin U (2004). Türkiye’de Organik Kuru Kayısı Üretiminin Ekonomik Analizi. Çukurova Üniversi-tesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, Adana.
Gültekin U, Adanacıoğlu H (2004). Production and marketing of organic dried apricot in Turkey, the market for organic products in the Mediterranean region. Cahiers Options Méditerranéennes pp:287-294.
Gündoğmuş E (2006). A comparative analysis of organic and conventional dried apricot production on small households in Turkey, Asian Journal of Plant Sciences 5(1):98-104.
Gündüz O, Ceyhan V, Esengün K (2011). Measuring the technical and economic efficiencies of the dry apricot farms. Journal of Food Agriculture and Environment 9 (1):319-324.
Gündüz O (2010). Effect of exchange rate on dried apricot export in Turkey: A vector autoregression (VAR) analysis, African Journal of Agricultural Research 5(18): 2485-2490.
Malatya Ticaret Borsası (MTB) (2018). 2016 Yılı Kayıtları, Malatya.
Mancı R, Binici T, Işgın T (2011). Malatya ilinde kayı-sı üretim maliyeti. GAP VI. Tarım Kongresi Bildiri-ler kitabı, Şanlıurfa.
Newbold P (1995). Statistics for Business and Econom-ics. Prentice-Hall International, New Jersey.
Olgun FA, Adanacıoğlu H, Peker K (2003). Türkiye’de Kuru Kayısı Üretim, Pazarlama Durumu ve Alter-natif Pazarlama Olanakları Üzerine Bir Araştırma: Malatya İli Örneği. Malatya Kayısı Araştırma Ge-liştirme ve Tanıtma Vakfı Yayınları, Malatya.
Öztürk D, Karakaş G (2017). Kayısı üretimi ve pazar-lama sorunları; Malatya ili örneği, Uluslararası Af-ro-Avrasya Araştırmaları Dergisi 4:113-125.
Sarıbaş EB (2012). Türkiye Kayısı Sektörünün Eko-nomik Analizi: Malatya İli Üzerine Bir Araştırma. İstanbul Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
Temel M, Öztürk M (2014). Türkiye yaş kayısı üreti-mi ve ihracatı. XI. Ulusal Tarım Ekonomisi Kongre-si Bildiriler Kitabı, Samsun.
Topçu Y, Uzundumlu, AS (2010). Taze kayısının dün-ya ve Türkiye’deki mevcut durumu. Türk Bilimsel Derlemeler Dergisi 3(1):43-53.
TÜİK (2018). Tarımsal İstatistikler ve Fiyat İstatistikle-ri, http://www.tuik.gov.tr, (Erişim tarihi: 25 Ocak 2018).
Uçar K (2011). Malatya İlinde Organik ve Konvansi-yonel Kuru Kayısı Üretiminin Ekonomik Analizi. Ege Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek lisans Tezi. İzmir.
Uçar K, Engindeniz S (2016). Economic aspects of fresh apricot production in Turkey. International Scientific Days 2016: The Agri-Food Value Chain: Challenges for Natural Resources Management and Society Proceedings, 163-168, Nitra.
Uçar K, Saner G, Engindeniz S (2017). The compara-tive economic analysis of organic and conventional dried apricot production: a case study for Turkey, Fresenius Environmental Bulletin 26 (7): 4555-4560.
DOI: https://doi.org/10.15316/SJAFS.2018.91
Refbacks
- There are currently no refbacks.
Bu eser Creative Commons Alıntı-GayriTicari-Türetilemez 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.